Էշի ճակատը շատերն են պաչել, և դա դարձել է սև էջ հայոց պատմության մեջ

Բացատրում եմ, թե ինչու է գրառումներիս շարքը կոչվում ՆԻԿՈԼԻՆ ԲԵՐՈՂՆԵՐԸ: Հիշեցնեմ, որ 2018-ին Նիկոլին սատարել են գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերը: Մեկը ջուր է բերել, մեկը «դուխով» մայկա է հագել, մեկը իր աջակիցներին ուղարկել հրապարակ և այլն: Սակայն պետք չէ մոռանալ, որ դրան ընտրել է նաև 670 000 մարդ, բազմաթիվները մասնակցել են փողոց փակելու և այլ գործողությունների, փողոցից տուն չէին գնում: Ամեն մեկը իր չափով նիկոլ բերող է: Օրինակը ինձ վրա բերեմ. եթե ես դրան ընտրած լինեի, ինքս ինձ չէի ների, որ իմ սխալ ընտրության պատճառով Արցախ կորցրեցինք, հազարավոր տղերքի կորցրեցինք, երկիրը հայտնվեց կործանման եզրին: Ես շատերի պես հեշտությամբ չէի ասի՝ ա դե սխալվել եմ, ու ինձ պահեի, կարծես թե ոչինչ չի եղել: Յուրաքանչյուր նիկոլին սատարած պետք է իմանա, որ ինքն էլ իր չափով է մասնակցել այս աղետին: Պետք է իմանա, որ ինքը նիկոլ բերող է, բերողներից մեկն է: Կան մարդիկ, որոնք գիտակցել են իրենց ահավոր սխալը, ներողություն են խնդրել և շատ ծանր են տանում, որ իրենց սխալի հետևանքներն այսքան ողբերգական եղան: Նրանցից ոմանք նաև ցանկացել են շտկել իրենց սխալը: Այդպիսի մարդիկ քիչ են, մնացածին պարբերաբար հիշեցնելու եմ, որ իրենք նիկոլ բերող են: Այո, էշի ճակատը շատերն են համբուրել, և դա դարձել է սև էջ հայոց պատմության մեջ:

Աբգար Քոթանջյան

Մեկնաբանություններ